Tradycją w polskiej kulturze stały się już wędrówki po lesie w poszukiwaniu darów natury, jakimi niewątpliwe są grzyby i pozostałe owoce runa leśnego. Każdego roku tysiące Polaków rusza do lasu z nadzieją na znalezienie prawdziwego skarbu. Dla jednych liczy się pełen kosz a dla innych jak największy okaz. W mediach społecznościowych każdego lata i wczesną jesienią pojawiają się wpisy o udanej wyprawie i triumfalnym powrocie do domu. Kiedy już emocje opadną zastanawiamy się, co dalej z owym skarbem począć a fakt, że jesteśmy zmęczeni wielogodzinna wędrówką sprawia, że poszukujemy najprostszych rozwiązań.
Suszenie
Tradycja wręcz nakazuje, by lwią część naszych zbiorów ususzyć, tak by przez kolejne miesiące cieszyć się np. z zupy grzybowej przygotowanej z suszonych borowików lub podgrzybków. Proces suszenia powinien odbywać się w ciepłym i przewiewnym pomieszczeniu, tak by nie doszło do rozwoju pleśni w jeszcze wilgotnych grzybach. Nie posiadając odpowiednich warunków do suszenia w naturalnych warunkach decydujemy się na zakup wszelakiej maści suszarek do owoców i właśnie grzybów.
Te najbardziej rozbudowane posiadają termostat służący do ustawienia odpowiedniej temperatury oraz czasomierz, który pozwoli nam nie martwić się o prawidłowy proces suszenia. Istotną kwestią jest też sposób krojenia grzybów przed suszeniem. Wiele osób wybiera kostkę, bo tak po prostu jest szybciej. Taki sposób wymaga dłuższego suszenia, ale jest jak najbardziej poprawny. Tradycyjnie jednak pokrojenie grzybów w plastry jest dominującym sposobem, gdyż jest to najszybszy sposób. Można tu również dodać, że kapelusze mniejszych osobników można suszyć w całości. Jest to metoda szybka, a zarazem pod względem estetycznym ciekawie wyglądająca. To dopiero pierwszy sposób na przetworzenie naszych zbiorów.
Marynowanie
Kolejnym może być marynowanie. Zapewne każdy z nas jadł malutkie grzybki w occie z cebulą i marchewką, podane, jako przekąska w trakcie spotkania towarzyskiego. Jest to doskonały sposób na pochwalenie się swoimi kulinarnymi zdolnościami a jednocześnie przypomnienie sobie przyjemnych spacerów po lesie. Tu również istnieje wiele opinii, co do tego, w jaki sposób powinno się to robić. Każdy ma swój przepis na zalewę, wielkość grzybów i ewentualne długość pasteryzacji.
Kiszenie
Ten sposób konserwacji jest chyba najmniej popularny, lecz z każdym sezonem grzybowym przysparza sobie coraz większą ilość fanów ze względu na łatwość wykonania. Pokrojone uprzednio grzyby przesypuje się odpowiednią ilości soli i pozostawia ja pewien czas by puściły soki, dolewając wody lub solanki dbając jednocześnie o to by grzyby były cały czas przykryte zalewą. Zakonserwowane w ten sposób grzyby dobrze się przechowują, oczywiście, jeżeli dbamy o odpowiednią temperaturę otoczenia. Przydatna może się okazać piwnica lub inne chłodne pomieszczenie. Po wyjęciu grzybów z zalewy wystarczy wypłukać z nadmiaru soli i przystąpić do dalszej obróbki.
Mrożenie
Jeżeli po wykorzystaniu trzech powyższych sposobów na konserwację grzybów nadal pozostało nam ich sporo w koszyku możemy zastosować kolejną dobrze znaną metodę. Wiele osób zadaje sobie pytanie czy grzyby można mrozić? Oczywiście, że tak. Jest to metoda stara jak świat i oprócz tego, że wymaga jedynie sporo miejsca w zamrażalniku jest ona najprostsza ze wszystkich. Przed przystąpieniem do próby mrożenia grzybów należy się jedynie zastanowić, jakie grzyby mrozimy surowe, a jakie obgotowujemy przed zamrożeniem.
Grzyby takie jak opieńki i pieczarki najlepiej wrzucić na 10-15 minut do lekko osolonego wrzątku i obgotować. Wystudzone i odcedzone grzyby dzielimy na wygodne dla nas porcje i wrzucamy do zamrażalnika. Borowiki i podgrzybki można spokojnie mrozić w stanie surowym. Wystarczy pokroić w kostkę i również poporcjować przed zamrożeniem. Inspiracji szukać możemy w dużych sklepach, gdzie mrożone grzyby dostępne są przez cały rok. Najważniejszą kwestią jest by opakowania, w których mrozimy grzyby zachowały szczelność przez cały okres przechowywania.
